หลังจากที่คุณจ๋าเริ่มก้าวเข้าสู่โลกของความเป็น international หรือ นานาชาติ ต่อมการเรียนรู้ของเธอก็ถูกท้าทายอีกครั้งในการเรียนภาษาฝรั่งเศสกับครูปารีเซียงแท้ ครูผู้ซึ่งพูดแค่ภาษาฝรั่งเศสและอังกฤษเท่านั้น

“สมัยนั้นมันก็มีโครงการเด็กแลกเปลี่ยนแบบ AFS เราก็อาสาสมัครอีก เป็นแบบ buddy ให้กับนักเรียนต่างชาติเพราะไม่อยากเรียนไง”

ความขยันก้าวออกจาก comfort zone ของคุณจ๋า นอกจากจะทำให้คุณจ๋าได้ฝึกภาษาโดยไม่รู้ตัวแล้ว มันยังทำให้เธอได้เรียนรู้วัฒนธรรมและความคิดอ่านของชาวตะวันตกอีกด้วย

“เขาไม่มีเพจเจอร์อะ เขาบอกว่ามันเป็น luxury product ถ้าเราไม่ได้เป็นนักธุรกิจเราจะมีไปทำไม เฮ้ย! เราไม่เคยคิดแบบนี้เลย เราอยากได้อะไรเราก็ขอแม่ แต่เด็กฝรั่งเขา simple มาก อย่าง uniform เขาก็ชอบมาก ไอ้เราเหรอเบื่อจะตาย”

To live is to learn. เพราะชีวิตคือการเรียนรู้

เมื่อเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัย ในขณะที่หลาย ๆ คนได้เรียนภาษาอังกฤษกับอาจารย์ฝรั่งที่เป็น Native speaker คุณจ๋ากลับได้โจทย์ที่ท้าทายกว่านั้น เธอได้เรียนภาษาอังกฤษกับอาจารย์ชาวญี่ปุ่น

“รู้กันอยู่เนอะว่าคนญี่ปุ่นเขา discipline สูงมาก แล้วพอเราฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง เราก็แบบคุยเก่ง จนโดนเขาทำโทษ โดน Time out แต่เวลาสอบก็สอบผ่านนะ แม้ว่าจะได้ D แต่ก็แบบไม่ต้อง regrade นะ” เธอพูดไปหัวเราะไป

Difference is part of beauty. ความแตกต่างคือส่วนหนึ่งของชีวิต

สิ่งที่หล่อหลอมเธอให้มีความคิด ความอ่าน ความเชื่อ รวมไปถึงนิสัยในการทำงานแบบปัจจุบันนี้เกิดขึ้นในช่วงวัยของการทำงาน ที่เธอได้พบเจอกับความหลากหลายของคนหลายสัญชาติ ที่พกพานิสัยในการทำงานและการใช้ชีวิตที่ไม่เหมือนกันเลย ไม่ว่าจะเป็นโซนเอเชีย โซนยุโรป สแกนดิเนเวีย และอเมริกา

“ปรัชญามันก็สอนเรานะ สอนให้เรารู้ที่มาที่ไปของคนแต่ละกลุ่ม ว่าทำไมเขาคิดแบบนี้ เขาทำแบบนี้ พอเราเข้าใจ เราก็จะสื่อสารได้ดีมากขึ้น แต่กับคนไทยด้วยกันคงมองว่าเราแปลก เพราะถ้าเป็นเรื่องของการทำงาน พอทำกับต่างชาติมาก ๆ เราจะไม่ชอบอะไรที่เวิ่นเว้อ หรือช้าโดยไร้เหตุผล ซ้ำซ้อน เนี่ยไม่ชอบ”

Resilience is the key. ปรับตัว ปรับใจ

“โชคดีนะที่ได้เจอคนหลายแบบ เรียนรู้ที่จะปรับตัวและตอบตัวเองได้ไว ว่าอะไรใช่ไม่ใช่ อะไรที่ตรงกับ value ของเรา”

แล้วคุณจ๋าให้ความสำคัญกับอะไร?

“ความรัก ซึ่งความรักมันก็มาพร้อมกับความเมตตาอยู่แล้ว แล้วก็ความรู้ เพราะถ้าคุณมีความรักแต่คุณไม่มีความรู้ ความรักความหวังดีมันก็อาจจะไปผิดทิศทางได้ และแน่นอนอย่างสุดท้ายคือ ความดี เพราะถ้าคุณ มีความรัก มีความรู้ แต่เอาสองสิ่งนี้ไปทำสิ่งที่ไม่ดี มันก็ไม่โอเค”

คุณจ๋าทิ้งท้ายเอาไว้ว่า “เวลามันผ่านไปไว อยากทำอะไรก็ทำ แต่แน่นอนมันต้องเบสอยู่บนสามอย่างนั้นนะ”

คำศัพท์

1.         luxury product สินค้าฟุ่มเฟือย (หรือ luxury goods คำว่า good โดยปกติแล้วเป็นคำคุณศัพท์ แต่ถ้าเป็นคำนามแบบนี้ goods จะแปลว่า สินค้า)

2.         ถ้าอยากจะบอกว่า “ใช้เงินฟุ่มเฟือย” ภาษาอังกฤษเราใช้ว่า to spend money lavishly หรือ to spend money wastefully 

3.         การให้เกรด ในบางมหาวิทยาลัยจะมีเกรด “U” ก็คือ unsatisfactory (ไม่น่าพึงพอใจ) หรือ “N” ที่มาจาก no credit (ไม่ได้หน่วยกิต) ส่วน “E” คือ extremely poor (แย่มาก)

4.         Discipline ระเบียบวินัย

5.         Integrity ความซื่อสัตย์ มีจรรยาบรรณ และความเชื่อถือได้

ผู้ดำเนินรายการ:  รัฐนันท์ ฐาปนาประเสริฐ

บรรณาธิการ:  นันทิญา จิตตโสภาวดี

กองบรรณาธิการ: นมิดา แพ่งสภา, ปัณณธร ใสแสง, รุจา สุขพัฒน์, นีรชา คัมภิรานนท์, สุสมา สุขพัฒน์

ศิลปกรรม:  ฐานิสร์  ริ้วสุวรรณ, เอกชัย เธียรสรรชัย
นักออกแบบเสียง:  ธัญธนวรัท  ชนกชัด

ฝ่ายผลิต: ชลธิศ กรดี

ที่ปรึกษา:  วันชัย  บุญประชา, ดร.สรวงมณฑ์ สิทธิสมาน

สนับสนุนโดย  สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.)